تمام راهها به تو ختم می شوند

خدمت اون دوستی که برام کامنت گذاشته بود که هر کدوم از این شعرها هفت هشت سال قدمت دارن بگم آره، اما چه کنم مدتیه که " شعربند" شدم

پس به هر حال یه مدت با همینا بسازین لطفا

***

نه این راهها به مقصدم می برند

نه این بیراهه ها مرا گم می کنند

حتی اگر توی صف واگنها نخوابم

این تونلها مرا می بلعند

اصلا تمام تابلوها برایم خط و نشان می کشند

مگر می شود توی این قطاری که از ترس پرت شدن توی دره جیغ می کشد، خوابید

مگر می شود توی دره پرت شد و ترمز خطر را نکشید

مگر می شود به ایستگاه آخر رسید و

تو را ندید

اصلا بیا به آخر قصه برویم

هرقطاری را که سوار شوم

ایستگاه آخر تو منتظرم ایستاده ای

تمام راهها به تو ختم می شوند